Barthes “YAZI VE YORUM” [Metis, 1990] içinde Yazı’nın Dil Yetisi ile ilişkisini önümüze seriyor. Buradan biçim ve içerik konusunda bana göre en temel yerden kalkındırıyor yazıyı: “Ne denli incelmiş olursa olsun, biçemde her zaman ilkel bir şeyler vardır: amaçsız bir biçimdir, bir amacın değil, bir tepinin ürünüdür, düşüncenin dikey ve yalnız bir boyutu gibidir.”
Serkan Işın tarafından yazılmış tüm yazılar
Hegel yine Hegel yine Kojéve
Besnier’nin “İmkansızın Politikası” zannediyorum bir orman kitap. Orada Sartre’ı, Fransızların Hegel ile tanışmalarını, Raymond Aron’u, Bataille’ı, Camus’yü vb. peşinden sürükleyen ve 2. Dünya Savaşı sonrası Fransız kafasını bulandıran Kojéve’i tanıdım en çok. Ve en çok da Kojéve’in derslerinden anlattığı bu Hegel’i tanıdım, spekülatif okumanın ve yeniden yorumun zirvesi varsa eğer, benim için bu kitap oldu. Alıntının geçtiği kitabın adı “Hegel Felsefesi’ne Giriş” ve Alexandre Kojéve’in Yüksek İncelemeler Okulu’nda (Ecole des Hautes Etudes), 1933’ten 1939’a kadar Hegel’in Tinin Fenomenolojisi’nin çok özgün bir şekilde açımlayıp yorumladığı “dersler”den oluşuyor. (İmkansızın Politikası yeniden baskı yapmadı, Kojéve’in Selahattin Hilav çevirisi ise 5. baskıyı yapmış.)
