Yazınsal Uzam’da Blanchot, yapıt içindeki o tekinsiz karanlığı Mallarmé üzerinden anlatıyor. Yazma Eylemi’nin arkeolojisi olarak okunacak bu bölümler, Yazı ile Görsel Şiir arasında kurulabilecek en ince bağları da göstermekte. İlk kısmı İlkel Söz, Temel Söz olarak alıntılamıştım.
Blanchot, çoğu kez Yazı Yetisi’nin Varlık ve Yokluk ile ilişkisi üzerine insanı şaşırtan sakinlikte metinler ve süreçler ortaya koydu. Kitaplarında konuşan öyle rafine bir hale büründü ki, benim için, orada kendi başına Yazı konuşuyor, Dil yetisi konuşuyor çoğu kez. Aşağıdaki parça “Yazınsal Uzam” kitabından. Şiir, söz, yazı, görsellik vb. arasındaki o hassas gerilimde kendi adıma “olağanüstü” fark edişler yaşatmış bir kitaptı bu, hala da öyle.
