Barthes’ı okumaya ve alıntılamaya devam. Yazı nedir? sorusunun fraktallarında dolandırıyor zihni. Kaybolmak istenen bir boyut içine hapsedilmiş rizomatik bir labirent bu kitap, görsel şiir için. Neden görsel şiir için? Çünkü böyle bir düşünce ya da düşünme ancak Yazı üzerine Söz’den devralınmış derin yorum yeteneği ile mümkün olabilir. Yazı Üzerine Çeşitlemeler‘den (YKY / 2007)
(daha&helliip;)
Barthes, Yazı’nın kısaca gelişimini anlatıyor, daha fazla şey de yazıyor aslında kitabın tamamında. Görsel Şiir ile Yazı arasındaki bağ en çok Barthes’ın metinlerinde görünür hale geliyor bana göre. Elbette belki yaşadığı zaman içinde örneklerini görmüştür, o konuda yazdı mı bilmiyorum fakat Yazı Üzerine Çeşitlemeler (2007, YKY) çok iyi okunması gereken bir kitap.
Barthes “YAZI VE YORUM” [Metis, 1990] içinde Yazı’nın Dil Yetisi ile ilişkisini önümüze seriyor. Buradan biçim ve içerik konusunda bana göre en temel yerden kalkındırıyor yazıyı: “Ne denli incelmiş olursa olsun, biçemde her zaman ilkel bir şeyler vardır: amaçsız bir biçimdir, bir amacın değil, bir tepinin ürünüdür, düşüncenin dikey ve yalnız bir boyutu gibidir.”