4 Ekim’de Tate Britain’da açılan William Blake retrospektif sergisini görme şansım oldu. Ne muazzam eserler. Heyecandan aşırı uyarılmış imgelemim dur durak bilmedi ve uyuyamadım gece. Yazmak lazım dedim, aktarmak lazım izlenimlerimi siz sevgili okurlara.
Besnier’nin “İmkansızın Politikası” zannediyorum bir orman kitap. Orada Sartre’ı, Fransızların Hegel ile tanışmalarını, Raymond Aron’u, Bataille’ı, Camus’yü vb. peşinden sürükleyen ve 2. Dünya Savaşı sonrası Fransız kafasını bulandıran Kojéve’i tanıdım en çok. Ve en çok da Kojéve’in derslerinden anlattığı bu Hegel’i tanıdım, spekülatif okumanın ve yeniden yorumun zirvesi varsa eğer, benim için bu kitap oldu. Alıntının geçtiği kitabın adı “Hegel Felsefesi’ne Giriş” ve Alexandre Kojéve’in Yüksek İncelemeler Okulu’nda (Ecole des Hautes Etudes), 1933’ten 1939’a kadar Hegel’in Tinin Fenomenolojisi’nin çok özgün bir şekilde açımlayıp yorumladığı “dersler”den oluşuyor. (İmkansızın Politikası yeniden baskı yapmadı, Kojéve’in Selahattin Hilav çevirisi ise 5. baskıyı yapmış.)
Yazıya dökülen ilk sesin ne olduğunu merak etmişimdir kendimi bildim bileli. İlk sesin vücûdu neyden var oldu? Adem ile Havva ne söylediler ki birbirlerine? Lekenin ve izlerin bakıştaki kıymeti ortaya çıkıyor bir anda böylelikle. Harfler kainatın büyülü tılsımları sanki her baktığımda derinlik sarhoşu hissettiğim.
Açığız, üye olabilir ve Zinhar serüveninin 16. yılında görsel şiir hakkında siz de paylaşımda bulunabilirsiniz. Poetikhars.com kullanıcı adı ve şifreniz bu sitede işe yaramıyor (henüz!) o yüzden normal şekilde üye olmanız tavsiye edilir. Tekrar Hoşgeldiniz!