tipografi

Yazının Okunmaz Kullanımı

“Günümüz Sanatında Yazının Plastik Bir Dil Olarak Dışavurumsal Kullanımı” bir bitirme tezi, Güneş Oktay tarafından yazılmış. Dikkatimi çeken kısım -içinde her ne kadar görsel şiir konusu nadiren geçmiş olsa da bir akım olarak- aşağıdaki başlık altında olan ve tezi kapsayan “okunamazlık” ya da “okunmazlık” olgusu. Yazı’nın, Harfin ya da Hurufatın sanat eserinden önce kovulması sonra da yeni zamanlarda kolajla birlikte yeniden eserin gövdesine sızması hali önemli geliyor bana.

(daha&helliip;)

önce , Serkan Işın tarafından

Yeminli Kitap Müfettişi

Benjamin, Son Bakışta Aşk‘ta, endüstriyel tipografinin ve kitap üretiminin Mallarmé‘nin ve dadaizmcıların elinden çıktıktan sonra nasıl “kitabın arkaik sükûnetine” saldıran bir araç haline geldiğini anlatıyor. Bu anlamda, Görsel Şiir gibi “deneylerin” çok da kalıcı olmaları gerekmiyor, belki. Çünkü reklamı yapılamayan şeylerin “şiiri” olmak zorunda Şiir. Her ne kadar sonunda Benjamin “enternasyonal bir yazı dili” öngörüsünün “kaka emojisi” ya da “barkod tabancası” ile önümüze çıktığını görememiş olsa da..

(daha&helliip;)

önce , Serkan Işın tarafından
Araç çubuğuna atla