Octavio Paz’ın Defter dergisinde yayınlanan bu kısa yazısı, söz ile göz arasındaki mesafenin yavaş yavaş açılmaya başladığı zamanlarda yazılmış gibi görünüyor. Televizyon ya da video (VHS-Beta vb.) bir sanat olarak kendisini ispatlamaya yakınken muhtemelen. Çünkü “modern yazı”nın kitap formatına ve sayfa topografisine indirgenmiş bir söz olduğu ve bu kabullenmenin aslında Mallermé’den itibaren ortadan kalktığını görüyoruz Batı’da.
Aylık arşivler: Nisan 2019
İlkel söz, temel söz
Blanchot, çoğu kez Yazı Yetisi’nin Varlık ve Yokluk ile ilişkisi üzerine insanı şaşırtan sakinlikte metinler ve süreçler ortaya koydu. Kitaplarında konuşan öyle rafine bir hale büründü ki, benim için, orada kendi başına Yazı konuşuyor, Dil yetisi konuşuyor çoğu kez. Aşağıdaki parça “Yazınsal Uzam” kitabından. Şiir, söz, yazı, görsellik vb. arasındaki o hassas gerilimde kendi adıma “olağanüstü” fark edişler yaşatmış bir kitaptı bu, hala da öyle.