Terza rima, tanka, Villanelle, Sestina, Buluntu Şiir, Gazel, Haiku, Ağıt, Naat, Cento, Balad vb. derken elimizde şiir tarihinin kolektif bilincini oluşturan yüklü bir biçim haznesi var. Elbette şiir tarihimizin şimdi önümüze sürdüğü yerli olan ile insanlık dil yetisi tarihinin büyük hazinesi şiir üzerinde öyle çok farklı şekillerde endam etmemiş, bunu fark ediyoruz. Fark ediyoruz da ne olmakta, neye yaramakta? Şiir üretiminin, tıpkı diğer üretimler gibi metalaştığı günümüz ortamında, bu biçimlerin ya da türün kendisinin eleştirilmesinin gerekliliğini fark ediyor muyuz?
Üretimden Soyutlanan Şair yazısına devam et →